Deel deze pagina:

Trude Maas

Column Trude Maas

Groei dwingt Utrecht tot keuzes

Als je geniet van de sprankelende expositie met stadskaarten in het Utrechts Archief, verrast de gestage groei van Utrecht. De plattegronden tonen stapsgewijze uitbreidingen in 900 jaar tijd. Utrecht groeide organisch, en soms in sprongen. Anno 2021 zien we opnieuw een grote groeisprong opdoemen. De stad blijft aantrekkelijk voor wonen, leren, werken en ondernemen. Het is geen sinecure om al die mensen en taken te herbergen natuurlijk. En ook nog eens zó, dat zij allemaal ervaren dat de gemeentelijke slogan “gezond stedelijk leven voor iedereen” menens is.

Wat dat betreft, hebben we gelukkig een stadsbestuur dat niet op zijn handen blijft zitten.
Op de valreep voor de zomervakantie stemde onze gemeenteraad in met een ruimtelijke visie die een duidelijke stip op de horizon neerzet. Als we groeien, doen we het zó. Geen blauwdruk, maar uitgangspunten. Richting 2040. Niet eens zo heel ver weg eigenlijk.

Wonen voor iedereen

Voor de raad geen hamerstuk natuurlijk, daar is zo’n onderwerp veel te groot en complex voor. Er waren ook duidelijke tegengeluiden. Op twee belangrijke punten.
Ten eerste: hoe houden we de bedoelde kwaliteit van wonen voor iedereen betaalbaar? Willen we een stad worden waar onderwijzers, politiemensen en verpleegkundigen niet kunnen wonen? Gaan we het gewoon vinden dat die naar goedkopere buurgemeentes moeten vertrekken? Willen we een stad worden voor de happy few met diepe zakken? Een belangrijk punt, duidelijk ook een politieke keuze die gemaakt moet worden.

Nat Rijnenburg

De andere tegengeluiden hebben te maken met de keuze om al dan niet snel in de polder Rijnenburg te gaan bouwen. Pikant daarbij is dat steeds duidelijker wordt dat ‘t daar zo nat en verzakkend is, dat je zelfs de fietspaden zult gaan moeten onderheien. Ga er dus maar vanuit dat bouwen daar zeker niet goedkoop zal worden. Integendeel.

Scholen en voetpaden

De puzzel die de ‘Ruimtelijke Strategie 2040’ probeert te leggen is het gebruik van de ruimte. Het stuk maakt zonneklaar dat er vele keuzes te maken vallen. Als je 10.000 woningen bouwt, heb je bijvoorbeeld ook vijf basisscholen nodig, en drie gezondheidscentra. Wegen en voetpaden moeten er zijn. Cultuur vraagt om ruimte, net als sport in de openbare ruimte en sportvelden. Zorg voor groen in het dagelijks blikveld, en groen om in te recreëren. En last but not least: we moeten ergens werken.

Knap gedaan

Als je de behoeftes op een rij zet, zie je dat er allerlei tegenstrijdige belangen om voorrang vechten. De Ruimtelijke Strategie 2040 geeft die relaties aan en hoe je ze kunt bewaken. Heel interessant. Er zijn niet zoveel andere steden die al zo’n model hebben dat duidelijk maakt hoe drukken op de ene knop gevolgen elders heeft.
Dat is best knap gedaan.

Vraagstelling referendum

Juist omdat de aanpak van de groei ingrijpende gevolgen heeft, is het belangrijk dat ook recht gedaan wordt aan de slogan ”Utrecht maken we samen”.
Vanzelfsprekend zijn er dus velen geraadpleegd in de aanloop. Maar dat doe je natuurlijk nooit goed genoeg. Veel mensen realiseren zich nu pas de impact van de groei. Helemaal niet gek dus dat er reuring ontstaat, die best wel eens tot een referendum kan leiden.
Mocht het zo lopen, laten we dan nu alvast veel wijsheid toewensen aan de mensen die de vraagstelling moeten gaan formuleren. Niet simpel.

Echt een stem over Utrecht

Er zitten veel voordelen aan het debat dat nu in verkiezingstijd veel algemener gevoerd lijkt te gaan worden. Partijen zullen zich expliciet moeten uitspreken.
Precies in de aanloop van de komende gemeenteraadsverkiezingen.
Dat betekent dat we in Utrecht eindelijk eens lokale verkiezingen krijgen die niet voornamelijk aangevlogen worden door landelijke politici, met landelijke items. Het debat zal gaan over Utrechtse zaken deze keer.

Utrecht krijgt zo meteen meer grootsteedse allure.
Utrecht wordt -in een jaar waarin de stad 900 jaar bestaat- dus eindelijk een echte grote jongen. (m/v/x..?)

Trude Maas
Voorzitter Utrecht Development Board

> Aanmelden nieuwsbrief

Home » Columns » Utrecht gedwongen tot keuzes