Column Trude Maas
Manhattan aan de Vecht
De Rijn stroomt onder vele namen en
gedaanten langs beroemde steden.
Ooit noemden we Nijmegen 'Havanna aan de
Waal' om de politieke hoofdstroom daar aan te duiden. Verderop, waar de grote
door Europa stromende rivier de naam Nieuwe Maas draagt, ontwikkelde Rotterdam
zich tot een stad met grootsteedse architectonische allure.
Tja, Utrecht ligt slechts aan een getrimde en omgeleide Kromme Rijn, en aan de even lieflijke Vecht. Is het daarom dat we minder behoefte hebben aan groots en meeslepend denken?
Hoger dan de Dom
Natuurlijk zijn er wel pogingen tot
hoogbouw, na de voltooiing van de Dom lang geleden. Sterker nog, we hebben er
juist nu behoefte aan om die Dom eindelijk eens te verslaan.
We bouwen in het algemeen stukken hoger
dan vroeger. Torens om in te werken of in te wonen.
Kinderspel
Daartegen is ook wel verzet: want hoe vrij
spelen je kinderen in zo'n omgeving? Onderzoek leert immers dat kinderen buiten
laten spelen al minder aantrekkelijk wordt zodra de ouders op de vierde
verdieping wonen. Enfin, in al die mooie plannen is vast veel ruimte opgenomen voor
kinder-avonturen, en is ook goed nagedacht over de manier waarop die ruimtes
ingericht en beheerd gaan worden.
Toch kriebelt er wat. Onder het motto 'grond
is schaars' bouwen we heel compact.
Wegen en rails scheiden wijken
En ineens zijn er mensen die zeggen: je
vergeet wat grond mee te tellen. Je vergeet dat Utrecht vol ligt met rails en
wegen. Vaak de fysieke scheiding tussen wijken van de stad.
Bij Leidsche Rijn hebben we daarover
nagedacht, en besloten de weg te overkappen. Bij de Noordelijke Randweg zijn
wel wat ideeën ontwikkeld, maar het is nog even de vraag of het gaat lukken om
een logische en natuurlijke verbinding tussen Overvecht en het Noorderpark te
maken.
Het spoor overkluizen
Maar met het spoor zijn we nog niet aan de
gang gegaan. Af en toe komen cijfers langs die aangeven dat daar heel wat
hectares liggen die bebouwd kunnen worden. Deskundologen bezweren ons ook dat
het technisch geen probleem is. Het kunstje is elders al wat vaker vertoond
immers.
Maar een pittige discussie die kan leiden
tot gewaagde besluiten hebben we nog niet gezien. Wellicht onder architecten,
maar niet onder burgers, laat staan in de gemeenteraad.
Hoogbouw minder nodig
Met zoveel gedroomde ruimte valt wel de ratio onder de
echte hoogbouw weg. Is dat misschien de reden dat het nog even stilletjes is?
Of is het een kwestie van geld: van wie is
die grond eigenlijk, en wat gaat het ons als gemeenschap kosten om stukken
spoor te overkappen met bebouwing?
Burgers aan zet
Economen kunnen ons haarfijn uitleggen dat
wonen rondom stations aantrekkelijk is en economisch verkeer stimuleert.
In zo'n knooppunt als Utrecht ligt het goud
in hun ogen voor het oprapen.
Maar iemand moet nog wel even door de knieën
gaan om het daadwerkelijk op te rapen natuurlijk. Dat zijn niet de
projectontwikkelaars of speculanten. Maar de burgers die de kwaliteit van de
stad liefhebben, en daar 21e eeuwse vormen willen zien.
Perrons via Rabobank-brug
En laat de eerste, snelle bijvangst van die discussie dan ook maar meteen zijn, dat die zogenaamde Rabobank-brug ten dienste komt van de per openbaar vervoer reizende burgers. Mooi symbool voor de richting die we met zijn allen uit willen: prettig wonen, werken en voortbewegen voor iedereen.
Trude
Maas
Voorzitter
Utrecht Development Board
![Manhattan aan de Vecht]](/assets/images/pasfotos/trude_maas_2.jpg)

"Leefbaar, gezond en uitdagend"
“Niet wachten tot problemen ons boven het hoofd groeien. Nu inzetten om Utrecht leefbaar, gezond en uitdagend te houden”. Voor UtrechtDB-lid Richard Kraan is dit het centrale thema. “Werkgelegenheid, voorkomen van uitsluiting, daar moeten we aan werken. Als we slagen, zijn we als stad uniek.”
Vanaf het eerste uur, de oprichting in 2009, draait Richard Kraan mee in de UtrechtDB. Hij was een van de wegbereiders voor het platform dat wil dienen als smeerolie voor samenwerking tussen overheid, bedrijven en opleidingen in de stad Utrecht.
> Lees het hele interview > Alle interviews