Column Trude Maas

Lang leve lokaal?

De verkiezingen zitten erop.
Geen aardverschuivingen in Utrecht. Of het zouden de drie zetels voor Volt moeten zijn. Zij willen een Europees geluid toevoegen. Interessant om te zien hoe ze dat gaan invullen. Want een open blik en nieuwsgierigheid naar oplossingen elders, passen goed bij deze stad. Hopelijk gaan we daar wat van leren.

Zoals overal rukken ook bij ons de lokalen en de kleine fracties op. Zij geven een herkenbaarheid waaraan de andere partijen kennelijk niet kunnen tippen.

Kleine fracties, veel werk

Maar wat dat ons gaat opleveren? Veel mensen die in hun eentje heel veel werk moeten verzetten. Veel mensen die zich na het feestje nu echt diep moeten gaan inwerken.
Gelukkig heeft de raad een sterke griffie achter zich staan, die zal wel een goed inwerkprogramma klaar hebben liggen.

Utrecht als Haagse afdeling

Maar nu even over de hot topics.
De gemeentes zijn een soort uitvoeringsorganen van Den Haag geworden. Dat is al een tijdje gaande, en er is nog geen duidelijk tegenbeweging op gang gekomen. Hoogstens de wens om meer autonomie lokaal, door het heffen van meer eigen belastingen. Want anders blijf je gewoon een afdeling van het Rijk.
Een afdeling die steeds meer taken krijgt, maar niet meer geld. Als er dan onrust ontstaat over de jeugdzorg of over wonen, zijn het weer de gemeentes, de afdelingen dus, die de confrontatie met de inwoners aan moeten. Tja.

Flinke vuist en sterke wethouders

In de verkiezingsprogramma’s ging het nauwelijks over die te grote afhankelijkheid en het gemis aan eigen inkomstenbronnen.

Twee vragen. Eén: gaat onze raad -bijvoorbeeld samen met de andere grote steden- op dat punt eens een flinke vuist maken?
Twee: kunnen de partijen die straks de coalitie vormen goede wethouders leveren? Mensen die meteen daarmee aan de slag kunnen? Hopelijk geen mensen die eerst vier jaar nodig hebben om zich goed warm te lopen.

Bewegen na de bouwroes

De olifant in de kamer lijkt in Utrecht ‘bouwen’. Waar en tegen welke prijs. De bouwlobby doet zijn werk goed! Maar vorige coalities gingen iets te lankmoedig om met de grondprijzen. Gevolg: voor velen onbetaalbare huizen.
En nu dromen we zelfs al van een drijvende stad in Rijnenburg. Kosten? Hoe bouwen we daar betaalbare woningen?
Wie zal er eigenlijk daarover gaan beslissen? Onze nieuwe raad of de nieuwe minister voor wonen? Het zal de laatste wel zijn, denk ik. Of vrees ik.
Waarom vrees ik het zwaard van de minister?
Omdat de stad net in een mooi beleidsstuk ‘Ruimtelijke Strategie Utrecht 2040’ (RSU2040), helder heeft neergezet hoe complex het gebruik van de beperkte ruimte in het Utrechtse is. Het gaat niet om wonen alleen. Ook om scholen, om zorgcentra, om ontspanningsmogelijkheden, speelruimte voor de jeugd. Bewegen. Daar horen we de bouwlobby niet erg over. Noch onze nieuwe minister. (Die zich natuurlijk ook nog moet inwerken). Er moeten veel verbindingen zijn met andere ministeries.
Hoe gaan we ons na die bouwroes bewegen in deze stad? Binnen wijken, tussen wijken? Naar ons werk?

Infrastructuur eerst

Er zijn goede studies voorhanden -ook lokaal- over de eisen die de nieuwbouw en zijn bewoners aan het openbaar vervoer gaan stellen. Eigenlijk zouden we aan die kant moeten beginnen. Eerst een duurzame infrastructuur, dan de huizen.
Het gaat om lange termijn investeringen. Om hele grote bedragen. Beslissingen -over bijvoorbeeld light rail- die in de Randstad eigenlijk in samenhang moeten worden genomen.
Oeps, alweer een punt voor de steden om samen op te pakken.

Stop auto’s onder de grond

Wat blijft er eigenlijk specifiek over voor het Utrechtse?
Een strak pleidooi om ons te bevrijden van al die knellende rondwegen en spoor om ons heen. Om de bereikbaarheid van het groen mogelijk te maken, ruimte te scheppen.
Stop de auto’s svp onder de grond. We konden het met de A2, vlakbij ons. En ook in Maastricht.

Maar er zijn in Europa heel veel steden die dat goed gedaan hebben.
Dus Volt: ga kijken hoe dat elders gelukt is. Inspireer de lokalen.
En een opdracht voor de fracties samen: start snel een strakke lobby naar de potten geld die het mogelijk kunnen maken. In Den Haag. En ja, ook in Brussel.


Trude Maas

Voorzitter Utrecht Development Board

In vakblad Vastgoedmarkt reageerde Ruud de Wit op onze Open Brief 'Ruimte maken voor mensen'.

Lang leve lokaal?]

> Aanmelden nieuwsbrief



» » Lang leve lokaal?

Utrecht
Jeroen HermkensRien Nagel, Kees Rutten en Monique Mourits INTERVIEW

"Constructief, maar wel kritisch"

De kracht van de Utrecht Development Board? Drie leden geven een eenstemmig antwoord: de eigen koers los van de politiek, zoekend naar gesprek met de stad en de buurt. Kortom: allereerst in contact met de basis en niet met reguliere machtsfactoren.

> Lees het hele interview